نام علمی : Hyacinthus
نام انگلیسی : Hyacinth
خانواده : Liliaceae
جنس کوچکی از گیاهان پیازی که خاستگاه آنها آسیای صغیر و اطراف مدیترانه است . H.orientalis تنها گونه ایست که به طور وسیعی کشت می شود و واریته های گوناگون آن به عنوان گیاهان باغی و خانگی زمستانه و بهاره برای گلهای معطر و رنگین پرورش داده می شوند.
Hyacinthus orientalis
گل آذین سنبله متشکل از 30 عدد یا تعداد بیشتری گلچه های فشرده ی زنگوله ای که در تنوع زیادی از رنگهای قرمز ، صورتی ، ارغوانی ، آبی ، زرد ، و سفید موجود می باشند . برگ ها 6-4 عدد ، باریک و کشیده به عرض حدودcm 5/2 ، و به رنگ سبز روشن . در برخی واریته ها از هر پیاز چندین سنبله ی کوچک به جای یک سنبله ی بزرگ تولید می شود. زمان گلدهی از اوایل زمستان تا اواسط بهار است که به واریته ، زمان کاشت ، و آماده سازی پیازها بستگی دارد. در اقلیم های گرم برای گلدهی در اواخر زمستان پیاز های از پیش آماده شده در اوایل آذر ماه کاشته می شوند.
نیازهای محیطی
دما: مقاوم به سرما – گیاه را باید تا حد امکان خنک نگاهداشت ، مگر آنکه بخواهیم گلدهی را جلو بیندازیم که در آنصورت پیازها به تیمارهای خاص گرما و سپس سرما نیاز دارند. به طور معمول برای نمو جوانه های گل پیازها را به مدت 7 هفته در دماهای بین °C 25- 20 قرار می دهیم.سپس تا زمان کاشت پیاز در پاییز آن ها را در دمایC° 10 انبار می کنیم. پس از تشکیل جوانه ی گل در داخل پیاز ، تیمار سرما صورت می گیرد. دوره ی تاریکی و سرما در دمای °C 4 به مدت10-6 هفته انجام می شود. عمل فورسه کردن فقط یک بار بر روی هر پیاز اعمال می شود. پس از گلدهی هر چه دمای محیط خنکتر باشد گلها طولانی تر خواهند ماند.
رطوبت : نیازی به رطوبت هوا نیست.
مکان : برای رنگ گرفتن غنچه ها نور کافی مورد نیاز است . پس از کامل شدن گل می توان در هر مکانی از منزل به عنوان گیاه آپارتمانی موقت قرار داد.
آبیاری و تغذیه : ریشه ها هیچگاه نباید خشک شوند. کوددهی لازم نیست مگر آنکه بخواهیم پیازها را برای کاشت در باغچه نگهداریم.
مراقبت: سنبل به عنوان یک گیاه آپارتمانی کوتاه مدت محسوب می شود. اگر بخواهیم پس از گلدهی پیازها را در باغچه بکاریم ، باید تا زمان خشک شدن برگها به آبیاری و کوددهی منظم ادامه دهیم . در این مرحله ابتدا آنها را در یک شاسی باغبانی قرار می دهیم تا به شرایط بیرون عادت کنند، سپس در باغچه می کاریم. خاک مناسب ترکیبی مساوی از کمپوست یا تورب ( پیت ) و ماسه می باشد و PH باید 7-6 باشد.
تکثیر: پیازچه های تشکیل شده را می توان کاشت که البته به عنوان گیاه آپارتمانی عملی نیست . 4-3 سال طول می کشد تا پیازچه ها به اندازه ی کافی برسند.بهتر است هر سال پیاز های تازه خریداری شوند.
کاشت بذر نیز در مخلوط خاک شنی امکان پذیر است اما تا زمان گلدهی 6 سال به طول می انجامد. امروزه روش های کشت بافت سریعتر اما پر هزینه تر است.
فورسه کردن:
پیازهای بزرگ را می توان برای زودتر به گل نشاندن فورسه کرد . روش های فورسه کردن شامل نگهداری پیازها در محیط تاریک و سرد است تا ریشه ها رویش یابند و سپس برای توسعه برگ وگل نور و گرمای بیشتر تامین کرد.
روش فورسه کردن سنبل
کاشت: پیازهایی باید انتخاب شوند که اندازه خوبی داشته ، عاری از بیماری و سفت باشند . لایه ای از کمپوست مرطوب در گلدان می ریزیم و پیازها را روی آن قرار می دهیم . پیاز ها باید نزدیک یکدیگر ولی نه چسبیده به هم باشند. بر روی آنها کمپوست افزوده و کمی فشرده می کنیم. راس پیازها باید بالای سطح کمپوست باشد.
مراقبت درطی رشد : وقتی که جوانه ها به طول cm 5-5/2 رسیدند گلدان را به یک مکان خنک با دمای حدود C °10 منتقل میکنیم و در محلی سایه می گذاریم . پس از چند روز گلدان را به نزدیک پنجره منتقل می کنیم . در این مرحله برگها رشد می کنند و پس از چند هفته غنچه های گل ظاهر می شوند. اکنون گلدان را به محلی روشن ولی بدور از تابش مستقیم آفتاب ، بدور از جریان باد و دور از بخاری منتقل می کنیم . دمای°C 21-15 مطلوب است . کمپوست را پیوسته مرطوب نگه می داریم . بهتر است گاهی گلدانها را بچرخانیم تا رشد یکنواخت داشته باشند. با کود مایع گیاه را تغذیه می کنیم.
مراقبت پس از گلدهی : پس از گلدهی گلهای پژمرده را می بریم ( نه ساقه ی گل دهنده را ) . به تغذیه و آبیاری گلدان ادامه می دهیم تا برگها پژمرده شوند. پیازها را از گلدان خارج کرده و پس از خشک شدن ، برگ های مرده را حذف می کنیم و در محل خشک وخنک پیاز را نگهداری می کنیم. آنها را در پاییز در باغچه می کاریم.
:: موضوعات مرتبط:
گلها و گیاهان ,
,
:: برچسب‌ها:
سنبل ,
:: بازدید از این مطلب : 77
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
