کلومنیا Columnea microphila
یکی از بهترین و تماشایی ترین گیاهان است بخصوص زمانی که به عنوان سبد آویزان از آن استفاده شود. کلومنیا به عنوان گل آپارتمانی باید با مواد مصنوعی تغذیه شود ساقه های آویزان آن به طول حدود ۶۰ سانتی متر میرسند که پرگل شدن گیاه در سال آینده بستگی به قطع آنها پس از اتمام دوران گلدهی است.
نور:
به نور کامل غیر مستقیم احتیاج دارد گیاه را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید.
دما:
درجه حرارت ۱۳ تا ۱۶ درجه بهترین نور برای این گیاه محسوب می شود در صورتی که درجه رطوبت بالا باشه تا ۲۴ درجه هم تحمل میکند.
آبیاری:
در تابستان سطح خاک را مرطوب نگهدارید و حداقل هفته ای دوبار آبیاری کنید گیاه نسبت به باتلاقی شدن خاک حساس است و زهکش را همیشه بازدید نمایید در پاییز آبیاری را به هفته ای یک بار کاهش دهید در زمستان با خشک شدن سطح خاک در هر ده روز یکبار آبیاری کنید.
رطوبت:
در بهار و تابستان جهت تامین رطوبت به غبار پاشی روزانه با آب سبک بدون املاح احتیاج دارد از غبارپاشی روی گلها جدا اجتناب کنید برای تامین رطوبت دائمی و پایدار به زیرگلدانی حاوی سنگریزه آب اضافه کنید و دقت نمایید که ته گلدان با آب در تماس نباشد.
تغذیه:
هر دو هفته یک بار با مواد غذایی کود کامل مایع بسته به اندازه گیاه و فصل کوددهی کنید حداقل زمان کود دهی هر 2هفته در فصل رشد.
خاک:
ترکیبی از سه قسمت خاک لوم و پیت ماس بهترین ترکیب میباشد.
تکثیر:
ریشه دار نمودن قلمه از شاخه های جوان در بهار در بستر کوکوپیت یا ماسه بادی در محیط گرم و مرطوب.
:: موضوعات مرتبط:
گلها و گیاهان , ,
:: برچسب‌ها:
کلومنیا ,
:: بازدید از این مطلب : 85
نام علمی: Justicia brandegeeana/Beloperone guttata
نام انگلیسی: Shrimp Plant
نام فارسی اصیل: ناوک (=تبر)،اشاره به گل پیکان مانند آن است.
بلپرون
ترجمه ی انگلیسی آن به میگویی به دلیل شباهت براکته های سرخ و یا آجری رنگ میگویی شکل است، زیبایی آن در حقیقت ناشی از زیبایی همین براکته های فلس مانند است و گرنه گل های ریز و باریک و سفید رنگ آن قابل توجه نیست، گل ها به صورت سنبله در انتهای شاخه ظاهر و به طرف پائین خم می گردند، پس از خریداری ریشه ها را بازدید و در صورت متراکم بودن آنها، فوراً گلدان را تعویض کنید وگرنه باعث تغییر رنگ در برگ دمگل میشود. هوای خشک و خنک بهترین محیط را برای دوام کاسبرگ ها فراهم می سازند، در تمام طول سال به جز در زمستان که گیاه احتیاج به استراحت زمستانی دارد غرق در گل و متعلق به خانواده ی «آکانتاسه» است.
این گل که گل میگو یا شمعی یا مشعلی نامیده می شود به سادگی تکثیر می شود. بهترین نوع خاک برای این گیاه، مخلوطی از خاک برگ ، تورب و خاک باغچه می باشد. این گیاه به نور زیاد، گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد. هنگامی که گیاه بلوپرون شروع به گل دادن کرده باید درجه حرارت را کم کنید تا براکته‌ها بهتر رنگ بگیرند و دوام گلها هم بیشتر شود.
نیازها:
نور: به نور زیاد احتیاج دارد، نور مستقیم خورشید را حتی در تابستان هم تحمل میکند، در زمستان در سایه نگه داری کنید.
دما: حداکثر درجه حرارت در بهار و تابستان 18 درجه و در زمستان با شروع برگ ریزان 7 درجه است.
آبیاری : خاک را در تابستان همیشه مرطوب نگه دارید، زهکش را همیشه بازدید کنید، در صورتی که درجه حرارت بالا است هر روز آبیاری کنید، در زمستان در صورتی آبیاری کنید که سطح خاک خشک شده باشد، اصولاً هفته ای یکبار در زمستان کافی است.
رطوبت : غبارپاشی باعث پوسیدگی براکته های اطراف گل میشود، از رطوبت دائمی و پایدار استفاده کنید، برای این منظور به داخل زیر گلدانی سنگریزه دار اب اضافه کنید، دقت کنید که ته گلدان با اب در ارتباط نباشد.
تغذیه : با شروع گلدهی هر سه هفته یکبار تا آخر تابستان با مواد غذایی مایع و یا جامد محلول در آب طبق دستور سازنده گیاه را تغذیه مصنوعی کنید. (نصف میزان توصیه شده از طرف فروشنده کافی است)
خاک مناسب: بهترین خاک لوم است، زهکش باید خوب باشد.
تعویض گلدان : در اوایل تابستان شاخه های دراز و منحرف را قطع کنید و گلدان را با یک اندازه بزرگتر تعویض کنید. در سالهای بعد احتیاج به تعویض گلدان نیست و اقدام به تعویض خاک های سطحی گلدان با خاک نو و غنی نمایید.
تمیز نمودن برگ ها: نیازی به تمیز نمودن برگ ها نیست، غبارپاشی برای این امر کافی است، از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید، براکته های فلس مانند خشک شده اطراف گل ها را حذف نمایید.
تکثیر :ریشه دار نمودن قلمه از شاخه های جوان در بهار و در تابستان در دمای 18 درجه.
تکثیر: گل میگو را میتوان با موفقیت، از طریق قلمه های انتهایی ساقه و یا قلمه های ساقه های ساقه‌ای، از اواسط بهار تا اوایل تابستان، تکثیر کرد. با استفاده از یک چاقوی تیز،قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۵/۷ سانتیمتر و قلمه های ساقه ای را به اندازه تقریبی ۵ سانتیمتر جدا کنید. سپس انتهای آنها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و هر یک را در گلدان بکارید. اگر مایلید گیاه پر پشت و انبوهی داشته باشید قطر دهانه ۱۱ سانتیمتر حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه ، بکارید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و دمای محیط را زمان ریشه دهی که معمولا ۲ ماه طول می کشد، حدود ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید. قلمه های را در نور مناسب و کافی ولی دور از تابش مستقیم آفتاب قرا دهید زمانی که ریشه دهی آغاز شد، کیسه پلاستیکی را بردارید و تغذیه مصنوعی را شروع کنید. :: موضوعات مرتبط:
گلها و گیاهان , ,
:: برچسب‌ها:
بلپرون ,
گل میگو ,
:: بازدید از این مطلب : 118
نام علمی : Hyacinthus
نام انگلیسی : Hyacinth
خانواده : Liliaceae
جنس کوچکی از گیاهان پیازی که خاستگاه آنها آسیای صغیر و اطراف مدیترانه است . H.orientalis تنها گونه ایست که به طور وسیعی کشت می شود و واریته های گوناگون آن به عنوان گیاهان باغی و خانگی زمستانه و بهاره برای گلهای معطر و رنگین پرورش داده می شوند.
Hyacinthus orientalis
گل آذین سنبله متشکل از 30 عدد یا تعداد بیشتری گلچه های فشرده ی زنگوله ای که در تنوع زیادی از رنگهای قرمز ، صورتی ، ارغوانی ، آبی ، زرد ، و سفید موجود می باشند . برگ ها 6-4 عدد ، باریک و کشیده به عرض حدودcm 5/2 ، و به رنگ سبز روشن . در برخی واریته ها از هر پیاز چندین سنبله ی کوچک به جای یک سنبله ی بزرگ تولید می شود. زمان گلدهی از اوایل زمستان تا اواسط بهار است که به واریته ، زمان کاشت ، و آماده سازی پیازها بستگی دارد. در اقلیم های گرم برای گلدهی در اواخر زمستان پیاز های از پیش آماده شده در اوایل آذر ماه کاشته می شوند.
نیازهای محیطی
دما: مقاوم به سرما – گیاه را باید تا حد امکان خنک نگاهداشت ، مگر آنکه بخواهیم گلدهی را جلو بیندازیم که در آنصورت پیازها به تیمارهای خاص گرما و سپس سرما نیاز دارند. به طور معمول برای نمو جوانه های گل پیازها را به مدت 7 هفته در دماهای بین °C 25- 20 قرار می دهیم.سپس تا زمان کاشت پیاز در پاییز آن ها را در دمایC° 10 انبار می کنیم. پس از تشکیل جوانه ی گل در داخل پیاز ، تیمار سرما صورت می گیرد. دوره ی تاریکی و سرما در دمای °C 4 به مدت10-6 هفته انجام می شود. عمل فورسه کردن فقط یک بار بر روی هر پیاز اعمال می شود. پس از گلدهی هر چه دمای محیط خنکتر باشد گلها طولانی تر خواهند ماند.
رطوبت : نیازی به رطوبت هوا نیست.
مکان : برای رنگ گرفتن غنچه ها نور کافی مورد نیاز است . پس از کامل شدن گل می توان در هر مکانی از منزل به عنوان گیاه آپارتمانی موقت قرار داد.
آبیاری و تغذیه : ریشه ها هیچگاه نباید خشک شوند. کوددهی لازم نیست مگر آنکه بخواهیم پیازها را برای کاشت در باغچه نگهداریم.
مراقبت: سنبل به عنوان یک گیاه آپارتمانی کوتاه مدت محسوب می شود. اگر بخواهیم پس از گلدهی پیازها را در باغچه بکاریم ، باید تا زمان خشک شدن برگها به آبیاری و کوددهی منظم ادامه دهیم . در این مرحله ابتدا آنها را در یک شاسی باغبانی قرار می دهیم تا به شرایط بیرون عادت کنند، سپس در باغچه می کاریم. خاک مناسب ترکیبی مساوی از کمپوست یا تورب ( پیت ) و ماسه می باشد و PH باید 7-6 باشد.
تکثیر: پیازچه های تشکیل شده را می توان کاشت که البته به عنوان گیاه آپارتمانی عملی نیست . 4-3 سال طول می کشد تا پیازچه ها به اندازه ی کافی برسند.بهتر است هر سال پیاز های تازه خریداری شوند.
کاشت بذر نیز در مخلوط خاک شنی امکان پذیر است اما تا زمان گلدهی 6 سال به طول می انجامد. امروزه روش های کشت بافت سریعتر اما پر هزینه تر است.
فورسه کردن:
پیازهای بزرگ را می توان برای زودتر به گل نشاندن فورسه کرد . روش های فورسه کردن شامل نگهداری پیازها در محیط تاریک و سرد است تا ریشه ها رویش یابند و سپس برای توسعه برگ وگل نور و گرمای بیشتر تامین کرد.
روش فورسه کردن سنبل
کاشت: پیازهایی باید انتخاب شوند که اندازه خوبی داشته ، عاری از بیماری و سفت باشند . لایه ای از کمپوست مرطوب در گلدان می ریزیم و پیازها را روی آن قرار می دهیم . پیاز ها باید نزدیک یکدیگر ولی نه چسبیده به هم باشند. بر روی آنها کمپوست افزوده و کمی فشرده می کنیم. راس پیازها باید بالای سطح کمپوست باشد.
مراقبت درطی رشد : وقتی که جوانه ها به طول cm 5-5/2 رسیدند گلدان را به یک مکان خنک با دمای حدود C °10 منتقل میکنیم و در محلی سایه می گذاریم . پس از چند روز گلدان را به نزدیک پنجره منتقل می کنیم . در این مرحله برگها رشد می کنند و پس از چند هفته غنچه های گل ظاهر می شوند. اکنون گلدان را به محلی روشن ولی بدور از تابش مستقیم آفتاب ، بدور از جریان باد و دور از بخاری منتقل می کنیم . دمای°C 21-15 مطلوب است . کمپوست را پیوسته مرطوب نگه می داریم . بهتر است گاهی گلدانها را بچرخانیم تا رشد یکنواخت داشته باشند. با کود مایع گیاه را تغذیه می کنیم.
مراقبت پس از گلدهی : پس از گلدهی گلهای پژمرده را می بریم ( نه ساقه ی گل دهنده را ) . به تغذیه و آبیاری گلدان ادامه می دهیم تا برگها پژمرده شوند. پیازها را از گلدان خارج کرده و پس از خشک شدن ، برگ های مرده را حذف می کنیم و در محل خشک وخنک پیاز را نگهداری می کنیم. آنها را در پاییز در باغچه می کاریم. :: موضوعات مرتبط:
گلها و گیاهان , ,
:: برچسب‌ها:
سنبل ,
:: بازدید از این مطلب : 77
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
